(...) Praca o niewątpliwych walorach naukowych, jest adresowana w znacznej mierze do prawników praktyków, zajmujących się ściganiem sprawców przestępstw i rozmiarem sprawiedliwości w sprawach karnych. Stąd też w pełni zasadnie ujmuje problematykę okoliczności wyłączających bezprawność w sposób całościowy, jednak bez wnikania w sporo kwestii detalowych o charakterze spornym, które nie mają większego znaczenia z punktu widzenia ergonomicznego stosowania poszczególnych kontratypów. Autorzy rozstrzygają jednak w swojej pracy jedną z najmocniej spornych westii o niezwykłe doniosłym znaczeniu z punktu widzenia możliwości pociągania sprawcy do odpowiedzialności karnej, a mianowicie istnienia bądź nieistnienia w polskim systemie prawa tzw. Kontratypów pozaustawowych (zwyczajowych), opowiadając się za ich występowaniem i koniecznością brania pod uwagę przy podejmowaniu decyzji procesowych. (...)
