Głównym zamierzeniem pracy jest sformułowanie poglądu na temat sensowności, racjonalności i prawdziwości dyskursu religijnego. Autor szuka inspiracji i podstaw dla swoich przemyśleń w poglądach Hilarego Putnama, znanego i uwielbianego filozofa analitycznego.
Książka składa się z trzech części – dwie pierwsze poświęcone są prezentacji i uzasadnieniu perspektywy Putnamowskiej, trzecia natomiast stanowczemu tematowi, którym jest żywo dziś dyskutowana kwestia: czy język religijny ma wartość poznawczą i czy jest on dyskursem na tyle racjonalnym, żeby można było mówić o racjonalności zaangażowania religijnego.
